The Holocaust Experience (2002)

The Holocaust Experience schetst een beeld van de pogingen om zestig jaar na de Tweede Wereldoorlog de herinnering aan de holocaust levend te houden. De ruïnes van concentratiekamp Auschwitz-Birkenau en de hyperrealistische holocaustmusea in Amerika vormen de uitersten waartussen deze film zich beweegt.
In het STAATSMUSEUM AUSCHWITZ-BIRKENAU in Polen wordt een verbeten gevecht geleverd met de tijd. Eén voor één worden de betonnen palen gerestaureerd die tijdens de Tweede Wereldoorlog de gevangenen omheinden: vijfduizend palen met prikkeldraad. "Hier moet alles blijven zoals het was", zegt een van de werklieden plichtbewust. Dat lijkt een onmogelijke opgave: sommige plaatsen in het kamp waar zich de grootste gruwelen hebben voltrokken zijn al lang overwoekerd met onkruid. Tegelijk is er nog een dilemma: waar houdt het kamp op en begint de 'gewone' wereld? Wat moet beschermd en wat geconserveerd worden?
Terwijl Auschwitz zelf worstelt met zijn vergankelijkheid, maakt het virtuele Auschwitz in de Amerikaanse holocaustmusea furore. Bezoekers van het BEIT HASHOAH MUSEUM OF TOLERANCE in Los Angeles, die een 'dagje holocaust doen', betreden aan het eind van hun tocht een nagebouwde gaskamer. De Amerikanen maken bovendien gebruik van authentiek materiaal: koffers en gestreepte pakken van gevangenen en een barak zijn vanuit Europa naar Amerika overgebracht en worden nauwkeurig geconserveerd en tentoongesteld. Het UNITED STATES HOLOCAUST MEMORIAL MUSEUM in Washington D.C. heeft zelfs afgeknipt haar van vergasten uit Auschwitz-Birkenau laten overkomen, maar het tentoonstellen ervan stuit op morele bezwaren.
Deze film onderzoekt hoe aan weerskanten van de oceaan de herinnering aan de holocaust levend wordt gehouden. Daarbij wordt zowel de menselijke inspanning als de onmacht voelbaar om dit deel van de geschiedenis voor latere generaties te bewaren.

Een coproductie van Selfmade Films, IKON en VRT/Canvas.
Deze productie kwam tot stand met steun van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties, het Co-productiefonds Binnenlandse Omroep, de Maatschappij tot Nut der Israëlieten in Nederland en de Stichting Fondsenwerving Militaire Oorlogs-en-Dienstslachtoffers.